«حسین فرمانی» شخصیتی کاریزماتیک، بلندپرواز و صاحب فکر و ایده است. گپ‌وگفت با او بسیار لذت‌بخش و دلنشین بود و در زمان اندک هم‌نشینی‌مان بسیار از او آموختیم. فردی با رویکرد بینارشته‌ای که در تمام دنیا، مشهور و شناخته‌شده است اما شوربختانه در کشور خودمان کمتر به او و خدماتی که به هنر جهان کرده پرداخته‌اند. آنچه پیش روی شماست، چکیده‌ی گفت‌وگویی صمیمی با اوست؛ در یکی از کافه‌های تهران. توضیح دیگر اینکه؛ بخشی از معرفی ایشان، برگرفته از متن بنیاد فرهنگی فرمانی‌ست. بخوانید و بیشتر با او آشنا شوید…
فرمانی، مدیر هنری خلاق، عکاس، گالری‌دار، مجموعه‌دار، بنیان‌گذار بنیاد فرهنگی‌هنری لوسی و مؤسس و برگزارکننده‌ی بسیاری از مسابقات، رویدادها و نمایشگاه‌های مهم طراحی و هنر جهان است که بد نیست در همین ابتدا به برخی از آن‌ها اشاره کنیم:
جایزه‌ی جهانی عکاسی لوسی (The Lucie Awards)
جایزه‌ی فنی و تکنیکال لوسی (The Lucie Technical Awards)
جایزه‌ی بین‌المللی عکس (International Photography Awards/ IPA)
جایزه‌ی عکس PX3 پاریس (Prix De La Photographie Paris/ PX3)
جشنواره‌ی ماهانه‌ی عکاسی لُس‌آنجلس (Month of Photography Los Angeles/ MOPLA)
جایزه‌ی جهانی دیزاین (International Design Awards/ IDA)
جایزه‌ی طراحی محصول اروپا (European Product Design Awards/ ePDA)
مسابقات بین‌المللی خلاقیت لندن (London International Creative Competition/ LICC)
جایزه‌ی بین‌المللی معماری (Architect Master Prize)
جایزه‌ی بین‌المللی عکس مسکو (Moscow International Foto Awards/ MIFA)
جایزه‌ی بین‌المللی عکس توکیو (Tokyo International Foto Awards/ TIFA)
جایزه‌ی بین‌المللی عکس بوداپست (Budapest International Foto Awards/ BIFA)
جایزه‌ی طراحی نور و لایتینگ (Lighting/ LIT Design Awards/ LDA)
جایزه‌ی طراحی و معماری آسیا و اقیانوسیه (Design Excellence Awards/ APDC*IDA)
جایزه‌ی طراحی پاریس (Paris Design Awards/ DNA)
جایزه‌ی ارتباطات خلاقانه (Creative Communication Awards/ C2A) و …
فرمانی علی‌رغم تمامی افتخارات، تجربیات و فعالیت‌های حرفه‌ای‌اش در حوزه‌های مختلف هنر – خصوصاً عکاسی – فردی بسیار متواضع و فروتن است؛ شخصیتی خونگرم، صمیمی و اهل معاشرت.
وی خود را با عنوان «یک عاشق طراحی، عکاسی و هنر» معرفی می‌کند. حسین فرمانی در تهران (محله‌ی دخانیات) و در خانواده‌ای متوسط متولد شده؛ در شش سالگی به همراه خانواده به شهر شیراز عزیمت می‌کند و تحصیلات خود را تا مقطع دبیرستان در این شهر می‌گذراند. از دوران کودکی و نوجوانی‌اش، تئاترهای مدرسه‌ای و علاقه‌ی بسیار زیادی که به عکاسی داشته است را خوب به خاطر می‌آورد. حتی زمانی که در شیراز زندگی می‌کردند، دوره‌ای را به کار در یک عکاسخانه گذرانده است.
پس از دوره‌ی دبیرستان، شرایط طوری رقم می‌خورد که حسین در سال ۱۳۵۴ خورشیدی، ایران را به قصد آمریکا ترک می‌کند تا سینما بخواند. مدرک عکاسی خود را از کالج اورنج‌کاست دریافت می‌کند و بلافاصله برای تدریس در کالج گلدن‌وست در هانتینگتون‌بیچِ کالیفرنیا مشغول به کار می‌شود.
عکاسی، هر روز برای حسین فرمانی، جدی‌تر می‌شود؛ تا جایی که در سال ۱۹۸۴ میلادی به دلیل علاقمندی‌اش به حوزه‌ی عکاسی فشن و نیز با تکیه بر توانایی‌ها و ظرفیت‌های بالقوه‌ی خود تصمیم می‌گیرد وارد حوزه‌ی مطبوعات تخصصی عکس شود.
و این، نقطه‌ی آغازین اتفاقات بسیاری در زندگی حرفه‌ای او می‌شود؛
نشریه‌ای متفاوت با نگاهی زیبایی‌شناسانه به مقوله‌ی فشن که در کالیفرنیا منتشر و در سرتاسر جهان توزیع می‌شود. ویو مگزین (VUE) جایگاه و اعتبار قابل اعتنایی را برای فرمانی فراهم آورد و زمینه‌ای شد برای ادامه‌ی مسیر پر فراز و نشیب و موفقیت‌های او در زندگی هنری‌اش؛
ارتباطات، معاشرت‌ها و دوستی با هنرمندان بسیاری که منشأ شکل‌گیری همه‌ی آن‌ها، مجله‌ی VUE بود…
پیاده‌سازی گفت‌وگو: سارا حسینی فروتن
- برای خواندن ادامه‌ی این گفت‌وگوی جذاب، شماره‌ی پنجم طراحان ایده را بخوانید…